Overbruggingswet box 3

Overbruggingswet box 3

In de Overbruggingswet box 3 wordt de belastingheffing in box 3 gebaseerd op de werkelijke samenstelling van het vermogen. Hiervoor wordt het vermogen onderverdeeld in drie categorieën:

• banktegoeden;
• schulden;
• overige bezittingen.

Voor iedere categorie geldt een apart forfaitair rendementspercentage. Dus in tegenstelling tot het verleden is nu alleen het veronderstelde rendement over de werkelijke verdeling van het vermogen nog forfaitair vastgesteld.

Voor de definitie van banktegoeden wordt aangesloten bij het begrip “deposito” uit de Wet op het financieel toezicht (art 1.1 Wft):

Deposito: Een tegoed dat wordt gevormd door op een rekening staande gelden of dat tijdelijk uit normale banktransacties voortvloeit, en dat een bank onder de toepasselijke wettelijke en contractuele voorwaarden dient terug te betalen met inbegrip van termijndeposito en een spaardeposito.

Dit betekent dat alle box 3-bezittingen (bijvoorbeeld vorderingen, aandelen, obligaties en vastgoed (niet zijnde de eigen woning)) die niet vallen binnen de definitie van deposito en die geen schulden zijn, als “overige bezittingen” worden aangemerkt. Een uitzondering hierop geldt voor contant geld. Contant geld wordt opgenomen in de categorie “banktegoeden”.

Voor iedere categorie zal jaarlijks een forfaitair rendementspercentage vastgesteld worden:

• Het percentage voor banktegoeden wordt gebaseerd op het gemiddelde maandelijkse rentepercentage op deposito’s van huishoudens, met een opzegtermijn van maximaal drie maanden, gepubliceerd door de Nederlandsche Bank. Dit percentage wordt gebaseerd op de gegevens over de periode van januari tot en met november van het lopende kalenderjaar, waarbij de maand november dubbel wordt geteld.
• Het forfaitaire rendementspercentage voor schulden wordt gebaseerd op gemiddelden van het lopende kalenderjaar. Hiervoor wordt aangesloten op de gemiddelde maandelijkse rente over het totale uitstaande bedrag aan woninghypotheken van huishoudens van het lopende kalenderjaar, gepubliceerd door de Nederlandsche Bank. Ook hier wordt dit percentage gebaseerd op de gegevens over de periode van januari tot en met november, waarbij november dubbel wordt geteld.
• Het kabinet stelt voor om het percentage voor overige bezittingen te baseren op het langetermijnrendement van zowel vastgoed, aandelen als obligaties, zoals die in het huidige systeem geldt voor rendementsklasse II.

De forfaitaire rendementspercentages voor de categorieën “banktegoeden” en “schulden” worden pas na afloop van het kalenderjaar definitief vastgesteld. Het kabinet geeft aan dat op deze wijze het werkelijk in een kalenderjaar behaalde rendement zo goed mogelijk benaderd wordt.

Het kabinet kiest bij de vaststelling van het forfaitaire rendementspercentage voor schulden bewust voor een aansluiting op de rente van uitstaande woninghypotheken en niet op de rente van bijvoorbeeld consumptieve kredieten. Uit een analyse van de Belastingdienst blijkt dat het grootste deel van de schulden in box 3 betrekking heeft op onroerende zaken. Om deze reden vindt het kabinet het zeer aannemelijk dat het grootste deel van de schulden in box 3 is aangegaan als hypotheekschuld voor de financiering van onroerend goed.