Voor iedereen
Integraal Zorgakkoord
De zorgkosten blijven toenemen en ook het personeelstekort in de zorg groeit. De zorguitgaven zijn nu 13% van het nationaal inkomen en momenteel werkt één op de zes werknemers in de zorg. Zonder ingrijpen werkt in 2040 één op de vier werknemers in de zorg en zijn in 2060 de zorguitgaven 19-21% van het nationaal inkomen. Om deze trend te stoppen hebben de zorgsector, de politiek en de maatschappij een akkoord getekend. Door dit akkoord moet zorg voor iedereen toegankelijk en betaalbaar blijven en moet ook de kwaliteit gewaarborgd zijn.
Bron: Integraal Zorgakkoord
Ingangsdatum: 1-1-2023
Status: Akkoord
Maatregel
Partijen over de hele breedte van het zorgdomein hebben samen afspraken gemaakt in het Integraal Zorgakkoord (IZA) over de koers van de Nederlandse gezondheidszorg voor de komende jaren. Alleen de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) heeft het zorgakkoord niet ondertekend. De plannen hebben impact op het basispakket van de zorgverzekering.
Doel Het doel van het IZA is dat de zorg:
- betaalbaar blijft;
- van goede kwaliteit is;
- toegankelijk blijft voor iedereen.
Als we op de huidige voet doorgaan, kunnen deze uitgangspunten niet worden gewaarborgd. Meer geld lost de arbeidstekorten in de zorg niet op. Zorg dreigt mede daardoor niet langer betaalbaar en toegankelijk te blijven. Ook de kwaliteit komt onder druk.
De partijen die het zorgakkoord gesloten hebben streven naar passende zorg. Passende zorg:
- is waardegedreven (effectief);
- komt samen met patiënt tot stand;
- is de juiste zorg op de juiste plek;
- gaat over gezondheid in plaats van over ziekte;
- vindt plaats in een prettige en goede werkomgeving voor professionals.
Deze vijf principes vormen de basis van het akkoord.
Afspraken Het Integraal Zorgakkoord bevat afspraken over verschillende onderwerpen om de problematiek aan te pakken. Deze onderwerpen zijn:
- zorg zo passend mogelijk maken;
- versterking eerstelijnszorg;
- regionale samenwerking;
- samenwerking sociaal domein, huisartsenzorg en ggz;
- gezond leven en preventie;
- arbeidsmarkt aantrekkelijk houden en zorgprofessionals ontzorgen;
- digitalisering;
- contractering.
Het akkoord is een meerjarenplan, maar er wordt wel al direct mee gestart omdat de urgentie hoog is. De verschillende onderwerpen worden verder uitgewerkt vanaf nu tot in de komende jaren.
Heroverweging inhoud van het basispakket Vooral het onderwerp ‘passende zorg’ gaat het basispakket raken. In het akkoord is opgenomen dat zorg passend moet zijn. Passende zorg is onder andere waardegedreven. Dit betekent dat de zorg:
- effectief moet zijn;
- wetenschappelijk moet kunnen worden bewezen;
- meerwaarde voor de patiënt moet bieden;
- moet passen binnen de daarvoor beschikbare middelen (financieel en personeel).
Deze elementen bepalen of zorg pakketwaardig is. Er komt een (her)beoordeling van zorg om die pakketwaardigheid vast te stellen en er worden uiterlijk 1 januari 2023 criteria vastgesteld om dit te toetsen.
Niet alle zorg kan tegelijkertijd worden getoetst. Er wordt begonnen met het toetsen van zorg met een grote impact. Denk aan zorg met een grote ziektelast, zorg die veel tijd en geld kost en zorg die een grote klimaatimpact heeft. Zorg die de toetscriteria niet doorstaat zal niet langer worden vergoed uit het basispakket. Bij twijfel of de zorg pakketwaardig is, blijft de zorg in beginsel vergoed maar volgt er nader onderzoek. Mogelijk verdwijnt deze zorg later dan alsnog uit het basispakket.
Daarnaast geldt dat zorg, waar mogelijk, digitaal wordt geleverd. Ook krijgen arbeidsbesparende behandelingen voorrang op arbeidsintensieve behandelingen. Fysieke zorg blijft bestaan waar dit noodzakelijk is voor de patiënt.
Het schrappen van (onbewezen) zorg uit het basispakket moet de zorgvraag verminderen, nu en in de toekomst. Ook digitalisering, gezond leven en preventie moeten de zorgvraag verkleinen.
Huisartsen Het akkoord is (nog) niet ondertekend door de huisartsen. Dat is zorgwekkend omdat zij worden gezien als onmisbaar voor een succesvolle invoering van het zorgakkoord.
De LHV vindt dat het akkoord te weinig concreet is. Bij voorlopers van dit zorgakkoord werden ook toezeggingen gedaan over bijvoorbeeld langere consulten voor patiënten en minder bureaucratie. In de praktijk werden deze toezeggingen echter niet nagekomen en konden ze vervolgens ook niet worden afgedwongen via de Nederlandse Zorgautoriteit of de rechter.
De LHV wil hierover graag meer duidelijkheid voordat ze het akkoord tekent.
2023 In 2023 trekt het kabinet 300 miljoen euro uit voor het uitvoeren van de afspraken in het IZA. Ook in de plannen van 2023 is zichtbaar dat het kabinet al keuzes maakt die in lijn zijn met het IZA.
Deel dit artikel: